First impressions

Dag lieve mensen!

Mijn excuses voor het lange wachten, maar ik heb nu pas een echte internetconnectie en kon eerder niet echt iets plaatsen :)

Het begon dus allemaal dinsdag aan het eind van de middag. Op Schiphol ontmoette ik mijn medevrijwilligers Judith, Elske, Manou, Han en Nick en samen gingen we dan op weg naar Marokko. Via Parijs (waar bleek dat 45 minuten helemaal niet zo lang is om over te stappen) vlogen we naar Rabat waar op het vliegveld onze pick up service al klaar stond om ons naar het hostel waar we de eerste nacht gingen doorbrengen te brengen - a pleasant surprise as they say, want ik had nou niet echt stiptheid verwacht. Het hostel was, ja, uhm, crappy (en ik heb ervaring) al was er wel een mooi binnentuintje :) De volgende dag werden we wederom stipt op tijd (goeie Marokkanen :P) opgehaald en naar Thaqafat - de organisatie hier - gebracht waar we een heleboel informatie voor onze kiezen kregen waarvan ik volgens mij de helft niet heb onthouden :P We kregen onder andere een korte geschiedenis van Marokko, een lesje Marokkaanse cultuur (omdat we in gastgezinnen leven), een uitgebreide les over intimidatie op straat (waarvan ik dacht dat dat best wel mee viel, tot ik vandaag bijna een kerel een knal verkocht omdat hij meteen bij level 4 was - want ja, er zijn verschillende niveaus van intimidatie waarvan 5 de ergste is, details zijn opvraagbaar :P) en een spoedcursus Standaard Arabisch waarvan ik vooral heb onthouden hoe ik mezelf voorstel en dankjewel zeg - en ik kan al tot 5 tellen ;).

Daarna was het tijd om onze families voor de komende maanden te gaan ontmoeten (waar ik dus al de hele dag doodnerveus voor was). Ik zit samen met Judith bij de familie Essellami die bestaat uit een he-le-boel mensen. Via een verhaal in een mix van Frans, Arabisch en Engels heb ik van de jongste dochter Souad van 20 begrepen dat de volgende mensen bij de familie horen:
Vader (naam ben ik weer vergeten): een hele oude man zonder tanden die zodanig hoest dat het lijkt alsof 'ie bijna doodgaat (zal wel meevallen :P) en die naar mijn idee de hele dag op de bank tv ligt te kijken ;)
Dochter Aziza (waarvan ik eerst dacht dat dat de moeder was omdat ze al een bepaalde leeftijd heeft en ons ook op kwam halen bij Thaqafat): een heel aardige vrouw die hier de vrouw in huis is en al het werk opknapt, volgens mij heb ik begrepen dat ze getrouwd is geweest maar nu weer alleen is en terug bij de ouders is ingetrokken.
Dochter Souad van 20: werkzaam in een apotheek en onze enige echte communicatiemogelijkheid.
Deze drie wonen hier in huis, verder zijn er dan nog:
Moeder Farida (die bij een andere dochter zou moeten wonen maar vervolgens al de hele dag hier is): een aardige vrouw die ik dus pas vandaag heb ontmoet, met rood geverfd haar :)
Dochter Jamila (die hier constant is, maar da's heel gewoon): een getrouwde dochter die volgens mij de moeder in huis heeft wonen - geen idee of ik dat goed heb begrepen.
En nog twee getrouwde zonen wiens namen ik niet heb onthouden :P

Maar goed, we werden dus opghaald en door de stromende regen - waarbij we onze sjaals als hoofddoeken om ons hoofd moesten doen - werden we naar de Medina geleid. Eenmaal bij het huis aangekomen werden we meteen verwend met een heerlijk kopje muntthee (elke dag, yay!) en gewezen op onze kamer. We - en heel de familie volgens mij ook - slapen op een soort van bank die rondom in de kamer tegen de muur staat en ongeveer 60cm breed is waarbij het dus soort van onmogelijk is om comfortabel te liggen en te draaien, maar ach, naast onze hoestende vader en de moskee kan ik best nog iets hebben wat mij heel veel wakker houdt :P

De volgende dag kregen we een rondleiding door de stad - vooral Medina - waarbij we naar het parlement wilden maar constant door soldaten werden tegengehouden omdat zowel de Marokkaanse koning Mohamed VI - populaire man - en onze Franse vriend Hollande (op staatsbezoek) aanwezig waren. Wel gelukt, het strand, die er vooral smerig uitziet en momenteel vooral als sportschool wordt gebruikt :D

's Middags was een soort van vrije middag die wij met z'n zessen vooral hebben besteed door rond te wandelen en aan het eind was er dan nog een interactierondje met andere vrijwilligers bij Thaqafat die hier al langer zijn en bijna weggaan of nog langer blijven. Daarna kregen we eindelijk te horen wat voor project we gaan doen. Komt 'ie:
Samen met Judith ga ik lesgeven bij een organisatie in Salé, een zusterstad 20 minuten verderop met de taxi, aan jongeren van sobere achtergronden om zou de culturele interactie te verbeteren - leuk!

Vanmorgen gingen we gelijk op pad. Om half 10 afgesproken met Jarmo, een Duitse jongen die op dit moment met dit project bezig is, en samen met hem en Chantal, een Duits meisje dat dit weekend voor het laatst is, gingen we op naar de taxi standplaats. Tot mijn verbazing werd de hele taxi volgestouwd met mensen (6 plus taxi chauffeur) en moet je gewoon gillen als je er weer uit wilt - het is allicht comfortabeler dan met de bus die bijna net zo duur is (de taxi is serieus maar 50 cent - alles is hier spotgoedkoop ;)). Het project lijkt me leuk. Het zijn jongeren die bewust kiezen om Engels te leren en dus echt geinteresseerd zijn (varierend in leeftijd van 20 tot 27), al zijn er nogal wat variaties in wat ze weten en wat niet, maar dat komt vast goed ;)

Tot zover mijn avontuur in Marokko. Morgen gaan Judith en ik alweer op pad met onze jongeren, want er is een of andere excursie waar we gelijkt voor uitgenodigd zijn. We moeten vroeg op dus toedeloe!

Liefs vanuit een soms koud en nat en anders weer warm en droog Rabat!

xxx Denise

PS: Laat even een reactie achter, dat vind ik leuk :P