Laatste weekendje weg...

Lieve mensen!

Zaterdagochtend ben ik voor de laatste keer vroeg opgestaan voor een tripje. Terwijl mijn familie nog lag te slapen maakte ik mij klaar om weg te gaan en hoopte stiekem dat ze niet wakker zouden worden en ontbijt voor mij zouden maken. Wat natuurlijk wel gebeurde. Ongeveer 5 minuten voordat ik weg moest was het ontbijt klaar en kon ik niet meer weigeren. Gelukkig hadden we veel te vroeg afgesproken omdat een aantal nieuwe vrijwilligers een vroege trein naar Fes gingen pakken en de weg naar het station niet wisten. Uiteindelijk was ik zelfs nog eerder op het station dan Lissa en Meg, mijn Amerikaanse reisgenoten voor het weekend. De treinreis was 3 uur naar het noorden, bestemming: Asilah. Gelukkig konden we vlakbij elkaar (al dan niet naast elkaar) zitten in de trein en was de treinrit niet oncomfortabel.

Asilah is een strandplaatsje aan de Atlantische kust waar het dus vreselijk veel waait. Nadat wij voor wat bleek zo'n 2 minuten een taxi hadden gepakt en uiteindelijk nog steeds het door ons gereserveerde hotel niet konden vinden (de taxichauffeur had ons gewoon verkeerd afgezet, bleek later) en dus maar een ander hotel hadden genomen gingen we op naar het strand. Het idee was om lekker op z'n westers in bikini te gaan zonnen, maar zo'n strand bleek het niet te zijn. Hoewel er in de stad vele toeristen rondliepen, was er hier geen te bekennen en werden we omringd door Marokkanen die dan ook weer vrij vervelend bleken te zijn. Na het zo ongeveer een uur uitgehouden te hebben in de vreselijke wind waarbij we onwijs gezandstraald werden gaven we het op en keerden we terug naar het hotel. In plaats van strand werd het die zaterdag dus slenteren door de medina wat ook heel leuk was. De medina van Asilah lijkt eigenlijk een beetje op die van Chefchaouen en er hangt ook zo'n zelfde sfeer. Het was het bezoeken dus zeker waard. Zeker ook omdat er een cultureel festival gaande was in de stad waarbij er overal muurschilderingen zijn en zelfs elke avond een muziekoptreden. Zaterdagavond was er een optreden met zang en dans waarvan ik niet zoveel gezien heb omdat het ontzettend druk was en de soldaat vreselijk in mijn beeld stond.

Op zondag gingen we naar een ander strand, Paradise Beach, waarover we hadden gehoord van mensen die Lissa kent en die ook toevallig in Asilah waren. De taxirit bleek duur omdat het strand moeilijk te bereiken was maar we besloten toch te gaan omdat we graag zon wilden pakken. Via het hotel hadden we een taxi geregeld die ons ook diezelfde middag weer zou komen halen dus ik hoopte dat het allemaal goed ging komen (gelukkig hoefden we pas te betalen als we weer terug in Asilah waren en weet je dus eigenlijk wel dat de man weer terugkomt...). Toen we aankwamen op het strand was het nog rustig, maar al snel werd het een stuk drukker. Leuk punt ook, er waren kamelen! Ja, op het strand :), hilarisch! Het was heerlijk om even op een echt strand te liggen waar andere mensen ook badkleding (en geen burka's) aan hebben. Hoewel ik wel een beetje verbrand was was het een heerlijk weekend. Gelukkig stond onze taxichauffeur ook op ons te wachten rond een uur of 4 en was de hele dag geheel geslaagd!

Diezelfde dag moesten we echter ook terug met de trein en deze keer was het een ander verhaal dan de heenweg. De trein was veel te laat zonder dat er verteld werd waarom...Op een gegeven moment kwamen er kereltjes naar ons toe die ons vertelden dat als de trein kwam we moesten wachten met instappen en met hun mee moesten lopen en zij ons naar onze plaatsen zouden brengen. Dat leek ons nogal onlogisch aangezien het hele perron volstond met mensen die allemaal de trein in wilden en wij besloten dus dat we gewoon in gingen stappen als de trein ooit nog kwam. Maar toen de trein aankwam waren de kereltjes weer terug en hebben we ze toch maar gevolgd. We werden geleid naar een deel van de trein die van buiten niet zomaar openkon. Deze werd met een sleutel opengemaakt en zo konden we een treinstel in waar nog wel plekjes te vinden waren. We konden dus gelukkig gewoon zitten ondanks het feit dat de trein overvol was. Het was echter toch nog steeds een vrij helse rit. Hoewel op de heenweg de airco iets te hard was gezet en het vrij koud was, was het nu bloedheet in de trein. Aangezien wij al smerig waren van het strand (geheel bedekt met zand...) was het geen pretje en konden we alledrie niet wachten totdat we thuis een douche konden nemen (hoewel dat voor Lissa en mij alleen maar een bak en een schepje inhoudt...). Het duurde lang voordat het zover was want uiteindelijk hadden we een uur vertraging, maar ook deze treinreis (en daarmee mijn laatste weekend weg...) kwam tot een eind...

xxx

(dit reisverslag is misschien een beetje een zootje, mijn excuses, ik kan niet meer zo goed nadenken en mijn ogen doen het niet meer, geen idee waarom...)