colleges, staking en carnaval

Hey lieve mensen!!

Jawel, we zijn net begonnen en de Grieken zijn alweer aan het staken geslagen. Blijkt dat ze nog steeds pissed off zijn vanwege de bezuinigen en je kunt natuurlijk nooit genoeg staken...

Maar ik ga lekker bij het begin beginnen, dus over die staking later meer...

Na een lange nacht in verschillende kroegen viel ik in de laatste zo'n beetje in slaap op een barkruk (en ja, dat kan!:D). Zondag heb ik dus helaas een beetje gemist en dat juist terwijl deze dag de enige zonnige van de hele week was. Maar 's middags heb ik wel nog lekker van de zon genoten toen ik met Marie (een Oostenrijks meisje) gezellig door de stad ging lopen. En natuurlijk heb ik eindelijk mijn eerste Grieks in dit mooie land op, want daar werd het toch wel een beetje tijd voor...

Maandag begonnen mijn colleges dan echt. Of nou ja, soort van. Mijn eerste college was Politics of Race and Gender en begon natuurlijk te laat. Zo gaat dat hier: de docent komt te laat en studenten lopen af en aan (het is allemaal een beetje apart). Het college was helaas (nog) niet zo heel interessant omdat ze alleen maar achtergrond informatie gaf over slavernij en we hebben het Nijmegen volgens mij wel 80 keer over slavernij gehad. Helaas geen nieuwe info dus van mij, maar alle andere mensen leken ontzettend onder de indruk, dus het zal wel een goed college zijn geweest. Daarna moest ik een uur overbruggen en besloot ik maar naar huis te gaan om te eten (het college eindigde om 5 uur en de volgende begon om 6 uur). Dat heb ik denk ik een beetje verkeerd ingeschat, want ik moest me ontzettend haasten om weer op tijd op de universiteit te zijn. Al bleek dat laatste niet helemaal nodig. Na een half uur wachten was de docent er nog steeds niet en op een gegeven moment kwam een meisje heel enthousiast de trap op lopen waarna iedereen langzaamaan wegging. Ik had geen idee wat er aan de hand was, maar ik was gelukkig niet de enige. Het Griekse meisje op wie ik (heel dapper vind ik zelf:P) was afgestapt wist het ook niet en samen besloten we nog maar even te wachten. Dat wachten duurde niet lang. Aangezien we nog maar de enige 2 personen waren die waren overgebleven besloten we dat wij ook best konden gaan (wie gaat er college geven aan 2 personen??). Waarom de goede man niet op kwam dagen weet ik niet, maar het schijnt hier wel vaker voor te komen.

Gelukkig ging de volgende dag mijn college wel door. Op het programma stond mijn filmcollege. Dit wordt, anders dan ik dacht, niet gegeven door een Griekse professor. Waar het mens wel vandaan komt weet ik niet, maar haar Engels was heel goed (perfect misschien?) en ze kon het niet echt waarderen dat mensen te laat binnen kwamen (dat is weer eens wat anders). Het blijkt een heel populaire cursus te zijn en veel studenten werden niet eens meer toegelaten omdat er al te veel aanmeldingen waren. Dat betekent dan wel weer dat van de mensen die wel mee kunnen doen verwacht wordt dat ze komen en participeren in de discussies over de film. Dat lijkt me prima, want lijst met films is behoorlijk indrukwekkend. Op de lijst staan onder andere (and remember, it is a gender and sexuality course) "Basic Instinct", "Sex and the City, the Movie", "Fight Club" en "Precious". Ik heb geen van de 10 films die we gaan kijken gezien en voelde me een beetje beschaamd (ik moet echt meer films kijken ipv alleen maar tv-series:)). Dit vak is denk ik een hele goede keuze geweest, ook omdat de docent ontzettend boeiend is.

Voor de volgende dag, woensdag, was er een algemene staking aangekondigd. Algemeen zou dan moeten betekenen dat het hele land platligt en toen ik 's ochtends naar mijn college liep reden er gewoon bussen en was elke winkel die ik tegenkwam gewoon open. Ik dacht dus: "niks aan de hand." Dat gevoel bleef bij me op de universiteit, want daar waren gewoon mensen aanwezig en de collegezaal waar ik moest zijn zat gewoon vol met studenten. Ik voelde me alleen niet helemaal op mijn gemak daar alsof ik daar niet hoorde te zijn. Maar eenmaal buiten de collegezaal kwam ik Agi (een Hongaars meisje dat in Finland studeert en dat ik de vorige dag had ontmoet via Merja, een Fins meisje dat ook de filmcursus volgt) tegen en dus ging ik maar weer naar binnen. De docent was daar op tijd (en dat is raar! zelfs de filmdocent die niet wil dat je te laat komt, kwam minstens 10 minuten na aanvang eens een keertje bij de zaal aan) en de powerpoint bleek in het Grieks. Tsja, toen zijn we dus maar vertrokken en op zoek gegaan naar iemand die ons kon vertellen waar we dan wel moesten zijn. Bleek dus dat 112 altijd in het oude gebouw is. Leuk om te weten, maar waarom staat er dan op een ander moment wel oude gebouw achter het zaalnr?? Dat is echt weer een rare manier van werken in dit land...Maar goed, wij gingen dus samen op weg naar die zaal in de hoop dat de docent er of nog niet was of er geen probleem van maakt als je te laat binnenkomt (want ja, we waren inmiddels een beetje aan de late kant - maar nog steeds op tijd als je op z'n Grieks rekent). Gelukkig, er was nog niemand. En er kwam ook niemand. Na drie kwartier wachten besloot iedereen maar te gaan (misschien lag het aan de staking, misschien ook niet - je weet maar nooit) en ben ik samen met Agi gaan lunchen in het studentenrestaurant. Over het eten zal ik maar niets zeggen - het was niet echt mijn ding.

's Middags ben ik maar eens in de stad gaan kijken of er misschien demostraties aan de gang waren, maar ik zag werkelijk waar helemaal niets. Het enige wat anders was dan normaal was dat er meer politie op straat was dan anders en Egnatia (de grootste(?) straat van Thessaloniki) helemaal verlaten was. Je kon er serieus gewoon over heen lopen en dat wil je normaal echt niet! Het bleek dat er wel demonstraties zijn geweest. Marie vertelde mij dat ze ingeslagen ruiten e.d. zag en mijn Amerikaanse docent vandaag zei dat er vlak naast hem iets ontplofte (dat laatste zou ik met een korreltje zout nemen - ik zou een explosie echt wel hebben gehoord en bovendien is het een Amerikaan en die houden over het algemeen van overdrijven).

's Avonds was het dan tijd voor het Erasmus Carnavalfeestje. Nou denk ik dat Carnaval niet helemaal mijn ding is - verkleden, bah! - maar gelukkig gingen we met een heel stel van Matsi die allemaal niet verkleed waren. Sommige kostuums zijn echt te lachwekkend voor woorden, maar nee, ik heb geen foto's.

Maar donderdag was het pas echt Carnaval-tijd. De Grieken beginnen namelijk op deze donderdag met de carnavalsfestiviteiten. De dag heet "Burnt Thursday" of, en ja nu komt er een Grieks woord, "Tsiknopempti". Het is een dag dat veel mensen al verkleed over straat gaan (echt waar!) en er overal op straat vlees gegrilld wordt (ook echt waar - sommige straten waren blauw van de rook). Ook heb ik uit verschillende Griekse monden gehoord dat je op deze dag de hele dag mag drinken en dronken mag zijn zonder dat iemand je daar op mag veroordelen. Samen met Marie heb ik me in dit Griekse feest begeven. Niet wij alleen als niet-Grieks personen hoor, that's no fun! Zij kent een Griekse jongen op dezelfde manier als ik Sophia ken en daar hadden we mee afgesproken. We gingen naar een hele gezellige bar die meer op straat plaatsvond dan binnen - het was in een soort van smal steegje - en via het huis van Vasilis (die jongen) zijn we pas aan het eind van de avond in een taverna gaan eten (ja weer Grieks!). Daar ontmoetten we nog veel meer mensen waarvan drie meisjes Maria heten (das dus heel gewoon hier). Het was echt een heel gezellige avond en heel leuk om dat echt op z'n Grieks te doen - een beetje cultuursnuiven gaat natuurlijk het beste als je dat onder de mensen doet.

Vandaag was alles heel gewoon, want een niet-Griekse docent. Maar gelukkig waren deze week Merja en Agi aanwezig waardoor het een stuk gezelliger was in het college dan vorige week.

Dat was wel weer genoeg lijkt me zo, dus...fijn weekend allemaal!!!

Xx