When in Rome...

Jahaa, got you wondering, huh??? Jup, het reisje met vliegtuig ging naar niets minder dan de hoofdstad van Italië!! Maar voordat ik jullie meeneem naar deze prachtige stad, eerst nog even dit:

Jullie kennen Griekenland: mooie stranden, lekker eten, maar ook stakingen, rellen (en momenteel geen geld!). Nou, ik heb er lang op moeten wachten maar ik heb dan eindelijk niet één, maar twee rellen gezien!! Toen Tiia en ik op een avond terugkwamen van het studentenrestaurant (waarvan het personeel ook een tijdje staakte, maar daarover later meer) was een van de wegen (niet een die we nodig hadden:)) afgesloten door omgekeerde vuilnisbakken en een aantal mensen – terwijl de politie vijf meter verderop stond en gewoon de andere kant op stond te kijken. Nog geen half uur later kwam een ander vriendinnetje thuis met de vraag “what’s up with the fires in the street??”. Jep, inmiddels stonden de vuilnisbakken in de fik. Ook waren er heel veel mensen (vooral jongens) bijeen gekomen, maar verder gebeurde er helaas heel weinig. Maar nee, ik was niet dichtbij (of eigenlijk niet heel dichtbij:P) en nee, ik heb geen foto’s – they might kill you, you know! De week daarna gebeurde hetzelfde gewoon nog een keer – helaas geen originaliteit. Ook bleken het gewoon doodordinaire rellen van voetbalhooligans (is dat een woord?) te zijn. Want wat blijkt, een van de grote voetbalclubs hier in de stad (Iraklis) is vanwege betalingsachterstanden gedegradeerd naar de tweede divisie – ja, dat doen ze hier dus ook! Maar toch was het uiteindelijk erg interessant om te zien hoe ze dat hier doen (en overal btw want ik zie nooit rellen(A)).

En ja, dan nu over naar het studentenrestaurant. Na de dag van de algemene staking (die dit keer wat algemener was dan de keer in maart) was het restaurant nog steeds gesloten. En dat is niet leuk als je speciaal voor eten je bed uitkomt! Wat bleek: de wijffies die daar werken gingen gewoon vrolijk door met staken – een week lang. Het is namelijk zo dat het restaurant volgend jaar dicht is vanwege gebrek aan geld (ja echt!). Inmiddels zou het restaurant weer open moeten zijn en dat hoop ik maar want elke dag koken is niet leuk.

Door dit soort dingen kun je echt zien dat Griekenland zich in een heeeele grote crisis bevindt. Voetbalclubs zonder geld, universiteiten zonder geld (misschien is collegegeld een oplossing?) en tegen het einde van elke maand stapelt het vuilnis zich in de straten steeds maar verder op (volgens geruchten omdat de gemeente geen geld heeft om de wagentjes te laten rijden). Aan het begin van elke maand is dat weer opgelost, maar toch…

En dan nu eindelijk over naar een stad die zich niet in een crisis lijkt te begeven (maar dat kan komen doordat alles stervensduur is!): Rome!!!!! Jahaa, vanwege spotgoedkope vliegtickets naar Rome bedachten we dat we daar ook wel heen konden gaan. En hoewel we daar goed en wel één dag waren, was het het geld zeker waard! Donderdagmiddag stapten we met vijf meiden (Gabriella, Tiia, Viliana, Catherine en ik) in een Boeing die ons naar Rome zou brengen. De vlucht was oké, alleen hels voor mijn oren en een stel Griekse meiden deden alsof ze nog nooit gevlogen hadden (misschien was dat ook zo) en vonden alles ongelooflijk “exciting”. Eenmaal in Rome kwam de warmte ons tegemoet en scheen de zon volop. Eer we goed en wel de stad in konden gaan was het 6 uur en toen was het nog steeds warm. Die eerste avond hebben we eerst rondgelopen met als doel het oude centrum. Uiteindelijk bleek dat we een groot deel van Rome doorgelopen hadden, maar who cares? We hebben een aantal piazza’s gezien en een fontein waarvan ik de naam allang weer vergeten ben en waarvan de volgende dag bleek dat ‘ie ’s avonds veel mooier is dan overdag. Ook hebben we het Pantheon bij “nacht” gezien en natuurlijk pizza en ijs gegeten (want dat hoort als je in Italië bent:D). Als laatste gingen we nog naar een laatste piazza waar we een kerk bezochten waar en mis bezig was en ik het dus nodig vond om meteen weer te vertrekken (da’s niet voor mij…). We waren namelijk op het piazza om een Italiaan die het vorige semester in Matsi woonde te ontmoeten. Viliana was hier toen ook al en zij kent hem goed. Naar (ook) goed Italiaans gebruik was hij echter ruim een half uur te laat en waren wij al onderweg terug naar ons hostel. Op de brug over de rivier – waar ik een ontzettend goede avondfoto heb gemaakt (just saying; hij komt op facebook) en we moesten de rivier over omdat ons hostel vlak bij het Vaticaan lag – ontmoetten we hem uiteindelijk wel en was ik geschokt dat hij zoveel meer haar op zijn gezicht had dan op de foto die in de Matsi keuken hangt (ja, een foto van hem hangt nog steeds in de keuken – vraag me niet waarom). Maar het was een aardige gast en de volgende dag ontmoetten we hem weer. Helaas waren we die avond veel te moe om nog gezellig te doen en bracht hij ons naar huis met zijn auto (die veeeeeeeeeeeeel te klein was voor 6 personen – uhm…ja…).

De volgende dag hadden we ontzettend vol programma en hebben we bijna de hele dag gelopen. Via de straten van Rome gingen we op weg naar het Colosseum waar een jongen ons “ontloop de rij” tickets wilde verkopen die helaas voor hem drie minuten later (na overleg) €10 duurder waren geworden en die we dus niet genomen hebben. In plaats daarvan moesten we in de rij wachten voor het Colosseum, een rij die lang niet zo lang was als die kerel had verteld (oplichter!) en ongeveer 3 kwartier later stonden we dan in het Colosseum. Hoewel het natuurlijk een cliché is vond ik hem gaaf en ben ik ongelooflijk blij dat ik deze af kan strepen op mijn lijstje!! Daarna bezochten we nog een archeologisch gebeuren waarvan ik de naam echt niet meer weet en die we eigenlijk niet van plan waren te bezoeken, maar die uiteindelijk wel gaaf bleek te zijn, maar veel te groot voor ons om te bezoeken omdat we niet zoveel tijd hadden. Dus gingen we al foto’s makend op weg naar de uitgang en daarna gingen we al ijs etend op weg naar het Vaticaan. Omdat het bloedheet was in de stad had ik een kort rokje aan en daarmee mag je de St. Pieter niet binnen. Helaas hebben ze niet even een wc’tje om iets lang aan te trekken wat betekende dat ik in het openbaar – maar met drie meiden om me heen en in een hoekje – mijn spijkerbroek onder mijn rokje moest zien te krijgen (en dat rokje is nogal strak dus dat gaat niet makkelijk). Maar goed, weer een ervaring rijker en het was ook niet zo erg al was het fijner geweest als die oude grijze mannen (waarvan ik zo het vermoeden heb dat ze of Nederlands of Duits waren) niet hadden gekeken… En hoewel ik niet zo van de kerken ben is de St. Pieter er toch wel eentje die je gezien moet hebben en hoewel ik anders gehoord heb vond ik hem mooier dan de Agia Sophia in Istanbul. Ook hebben we de cripte (?? Onder de kerk) geheel per toeval bezocht. Daarna was het plan om naar het Vaticaanmuseum te gaan, maar we konden de ingang niet vinden. Nadat we een aantal toeristen hadden geraadpleegd bleek dat het museum al gesloten was en gingen we dus maar terug naar de oude stad om daar nog voor sluitingstijd het Pantheon van binnen te bekijken. Die is – op de opening in het dak na – in zijn geheel niet interessant naar mijn mening. Maar goed, mijn foto van het gat is ongelooflijk goed gelukt en bovendien gaf het ons de mogelijkheid om eventjes te zitten. Daarna gingen we verder met zitten om koffie te drinken op een terrasje. Het werd uiteindelijk diner en wijn en dus konden we lekker langer zitten. De lasagne die ik kreeg was lekker maar ik moet zeggen dat ik beter op heb – ja, da’s erg, maar de Lasagne alla Vendura van de Pinoccio in Nijmegen is echt stukken beter (en ook de lasagne hier in een Italiaans restaurant in Thessaloniki was beter). Ik hoop dat ik hier niemand mee beledig, maar om het goed te maken zeg ik dan maar dat Italiaans ijs wel echt het beste ijs is dat ik ooit op heb (zo goed??).

Die avond gingen we wel met Flavio (de Italiaan) op stap maar eerst stuurde hij ons naar een tent waarvan Viliana dacht dat het een club was maar waarvan bleek dat het een “restaurant” was. Daar viel de stroom tot 3 keer toe uit (uhm…geen commentaar) en kwam hij wederom veel te laat binnenzetten. Daarna gingen we naar het uitgangsgebied waar ons verblijf uiteindelijk veel korter was dan gepland (vanwege redenen die niet belangrijk zijn om te vertellen), maar voordat we teruggingen naar ons hostel bracht Flavio ons eerst nog naar een punt in de stad van waar we een mooi uitzicht hadden. Daarna was het echt tijd om te gaan slapen, want de volgende ochtend moesten we weer vroeg op om het vliegtuig terug naar Thessaloniki te pakken. Maar eerst gingen Viliana, Tiia en ik op weg om te ontbijten en kan ik ook zeggen dat ik nu mijn meest dure ontbijt ooit op heb (Gabriella heeft het meest dure ijsje ooit op - €8!!!). Onderweg naar het vliegveld hadden we toen nog wat problemen omdat we de standplaats voor de bus die ons daarheen zou brengen niet konden vinden. Uiteindelijk lukte dat gelukkig wel hoor en we waren gelukkig op tijd voor het vliegtuig want dat ging mooi te vroeg weg! Ook deze vlucht was prima en in de middag waren we weer thuis…

Eenmaal daar gingen Gabriella en ik meteen weer op weg om te studeren in de zon – gewoon omdat dat kan. Gelukkig is de zon hier uiteindelijk echt gaan schijnen en is het ook gewoon echt warm. Ik ben dan ook al een keertje naar het strand geweest. Vorige week zondag ging ik (met vooral Italianen) naar het strand in Chalkidi (zoek maar op!:P). We moesten daarvoor veel te vroeg opstaan (het is niet naast de deur), maar het was het waard. We hebben van half 12 tot 6 op het strand gelegen en ik heb zelfs in de zee gezwommen en het water was aangenaam. Helaas was ik wel een beetje rood, maar da’s inmiddels bruin geworden dus prima!!!

En dan is het al bijna weer maandag en gaan de colleges bijna weer beginnen. Maar gelukkig is de maand mei bijna voorbij (ik heb een vre-se-lij-ke hekel aan de maand mei) en zijn dus ook de colleges bijna voorbij. Jahaa, vanaf vrijdag heb ik weer ruim een week vakantie voordat de tentamens gaan beginnen en daar ben ik heeeel blij mee!

Nou, dat was het dan weer!! Ciao en kali nihta!!!