Grasse

Bonsoir mes chers lecteurs,

Inmiddels weet ik alles over parfum. Niet echt natuurlijk, maar vandaag was ik met een paar meiden van school in Grasse, de stad waar alles draait om parfum. Er is een internationaal parfummuseum, meerdere fabrieksmusea en vele, vele parfumwinkels. Alles ruikt er naar parfum. Maar goed, laat ik bij het begin beginnen...

Veel te laat, vroeg in de middag, namen we een trein die veel te langzaam reed en er vervolgens 1,5 uur over deed om in Grasse te komen (lopen was op momenten nog bijna sneller geweest). Eenmaal op het station van Grasse bleek deze au milieu de nulle part te liggen en moesten we nog een bus nemen naar het centrum, waar alles gebeurt. Dat alles was vandaag bijna niks, maar daarover later meer.

We gingen beginnen bij Parfumerie Fragonard. Deze is thuis in Grasse (maar we hebben ook een winkel in Nice - daar waren we gister al geweest) en bij de parfumerie zit dus ook een fabrieksmuseum. We kregen een rondleiding, in Frans! (had in alle eerlijkheid ook in het Engels gekund, maar we zijn hier om Frans te leren he?!), die ging langs alle facetten van het maken van parfum. Best interessant, al praatte de heel erg Franse Elodie aan de snelle kant en heb ik er het fijne niet van begrepen (maar goed, je kunt niet alles hebben).

Na dit bezoek was het zowat het einde van de middag en besloot Marlene alvast naar huis te gaan (ze woont bij een gastgezin en moet op tijd thuis zijn om te eten), maar bleven Florence en ik nog even hangen in de stad. De compleet uitgestorven stad. Er was werkelijk waar helemaal niemand, zelfs geen toeristen. Heel vreemd. Was bijna net zo vreemd als Monaco, maar dan omgekeerd...

De stad is wel erg mooi trouwens. Alles is vreselijk oud, en dat merk je als je te goed naar gebouwen kijkt, want zoals we gewend zijn van de Fransen bestaan gebouwen vooral uit afbladderende verf...Maakt het niet minder leuk hoor. De stad ligt voor de verandering een beetje van de zee af - de zee is niet te zien - maar heeft dan wel weer een heel ander mooi uitzicht: op de bergen (ook altijd fijn!). We hebben wat rondgewandeld door karakteristieke smalle, donkere straatjes en over Franse pleinen. Uiteindelijk kwamen we wel mensen tegen. Frankrijk doet namelijk aan Halloween - en écht! inclusief "trick or treating". Heel interessant, allemaal verklede kinderen die vooral langs de winkels gingen om snoep te halen.

We waren snel door de stad heen, want groot is het niet (niks hier in het zuiden lijkt echt heel groot te zijn - Nice is wel echt de grote stad hier in de regio). En toen kwam het verhaal van het terugkeren, wat lastiger was dan je zou denken. Een bus nemen naar het station bleek vrijwel onmogelijk. We vonden een bushalte, maar de bus die daar stond ging niet naar het station. De buschauffeur vond het daarnaast een beter idee als we de bus namen naar Nice (die kost €1,50 dus wij dachten, waarom niet?). Maar eenmaal bij het busstation (3 minuten verderop) was de bus net vertrokken. Wij besloten op aanraden van een Engels wijffie (met wie wij gewoon Frans bleven spreken, dat kon ze ook) daar de wachten op de bus naar het station. Die dus nooit kwam. Na enig wedijveren besloten we terug te gaan naar de vorige bushalte, maar ook daar kwamen geen bussen meer. Heel raar. Uiteindelijk namen we dus toch maar de bus naar Nice. Om de een of andere rare reden duurt het ook met de bus 1,5 uur - heel gek dat dat net zo snel is als met de trein. Alleen neemt de bus de bergroute, wat mijn maag niet zo heel leuk vond, maar we kwamen door allerlei overdag vast heel mooie, maar nu pikkedonkere (straatverlichting doen ze hier buiten de stad niet aan) weggetjes uiteindelijk toch weer terug in Nice.

Vooral de terugreis was een avontuur, maar ook de stad zelf was het bezoekje waard. Het was voor de verandering eens heel anders dan al die zeeplaatsen waar ik eerder ben geweest. Goed voor de afwisseling!

Ciao!