Monaco

Salut!

Terwijl de ene winkel nog aan Halloween doet en de andere zich al in de kerstsferen begeeft is het hier toch echt nog volop zomer. Aangename temperaturen en een mooi zonnetje (al gaat het morgen geloof ik regenen...). Maar het weer is niet het belangrijkste en jullie hebben van mij nog een verhaal over Monaco tegoed, dus ik zal niet verder afdwalen...

Zaterdag stond op het schoolprogramma: Monaco. Het leuke van die schooltripjes is dat er volop Frans gesproken wordt en je daar dus eigenlijk net zo veel leert als in de klas (behalve dan grammatica, want dat interesseert niemand). Ook leuk om eens andere mensen te ontmoeten dan alleen de mensen die ik ken uit de klas. Zo ontstaan er heel gezellige dagen :)

Om de een of andere reden trok de reis naar Monaco vooral oudere mensen aan. En met oudere mensen bedoel ik ook echt gepensioneerd (ik weet vrij zeker dat de oude heer die mee was 82(!) is). Ik was dan ook verbaasd dat deze mensen ook hier waren om Frans te leren - ik dacht: waar komen die opeens vandaan? - maar waarom zou je niet op je oude dag? (ik geloof dat er een 50+ cursus is, al zit onze gepensioneerde journalist gewoon bij ons in de reguliere lessen...)

Het probleem met al die oude mensen was echter dat ik zaterdagochtend voor het station vreselijk gestresst was, omdat ik de groep die ik zocht niet zag. Wist ik veel dat de groep veel groter was dan 4 en bestond uit oude mensen! Maar het kwam goed en ik vond uiteindelijk de groep - die uiteraard gewoon voor mijn neus stond - en met een wederom vertraagde trein vertrokken we naar Monaco.

In Monaco kwamen we aan op een ondergronds station. Maar dan moet je niet denken aan het typische ondergrondse metro- of treinstation, want we zouden niet in Monaco zijn als zelfs dit niet chique was. Denk, mooie lampjes op de plafonds en glimmende porceleinen muren. Ja, Monaco is een andere wereld. Florence vergeleek de stad met Disneyland en het is zo vreselijk goed onderhouden (én commercieel) dat dit niet eens heel raar is om te zeggen.

We gingen eerst naar het paleis, want dat moet. Het paleis is van buiten niet echt paleisachtig - dat kunnen we in Nederland beter - en lijkt voor een deel een beetje op een plastic speelgoedkasteel, maar er staan wachten in niet eens zo heel rare pakjes voor de deur en de kanonnen - met kogels! - staan voor je klaar. In het paleis mag je geen foto's maken, en dat is altijd jammer, maar stel je de indeling van een heel protserig, pretentieus, met goud versierde meubels en ornamenten voor en je hebt het. Elk paleis is van binnen vreselijk lelijk en ouderwets en dat was in Monaco niet anders.

Na het bezoek aan het paleis maakten we nog even de wisseling van de wacht mee, maar als je dat eenmaal een keer hebt gezien is dat toch overal hetzelfde (en in Engeland kunnen ze het altijd beter!).

Daarna brachten we een bezoek aan de oude stad. Dit lijkt dan wel weer een beetje op de oude steden hier in Zuid-Frankrijk, met smalle straatjes vol met winkeltjes en restaurantjes. Na een bezoek aan de kathedraal waar menig Monegasks (?) royal ligt begraven - waaronder Grace Kelly! - gingen we lunchen. Tijdens (of eigenlijk vlak voor) de lunch raakten we onze Japanse reisgenoot kwijt. Compleet verdwenen. Jérome, onze gids van school, heeft overal gezocht maar hij was niet meer te vinden. Dit bleef een running joke voor de rest van de dag en zelfs vandaag hoorde ik hem nog herhaald (het heeft indruk gemaakt).

We gingen verder rondwandelen door de oude stad, raakten bijna nog een persoon kwijt (een oude - ik heb haar gered!), en werden we vervolgens bij de Chocolaterie van Monaco - de chocoladeliefhebber kan hier zijn/haar geluk niet op, maar ik zal je als waarschuwing meegeven dat het vreselijk duur is - vrijgelaten om nog eventjes zelf door het oude centrum rond te dwalen. Dat oude centrum stelt dus eigenlijk niks voor en bestaat uit 2 straten, maar we zagen daar wel eindelijk echte Monegasken in natuurlijk heel dure kledij.

Daarna was het tijd om echt Monte Carlo in te gaan. De haven stelt vergeleken met Cannes, of zelfs Antibes, weinig voor - al zijn er in alle eerlijkheid twee havens, dus misschien als je ze bij elkaar voegt? Onderweg kwamen we nog langs de startstreep van de Grand Prix, een raceauto als kunstwerk op de middenberm van de weg (om in de stemming te blijven) en iets wat leek op een complete kermis (wat we uiteraard hebben overgeslagen). Want bestemming in Monte Carlo? Het Monte Carlo Casino natuurlijk. Dat is nou een imposant gebouw, met luxe wagens voor de deur en een veelheid aan toeristen die net als wij niet naar binnen ging, omdat je daarvoor moet betalen. Naast het casino staat ook het Hotel de Paris, waar je slechts € 12.000 voor een nacht hoeft te betalen...

We hebben daar nog eventjes gehangen en gingen vervolgens met de trein terug naar Nice. De Japanner vonden we nooit meer terug (volgens mij zag ik hem vandaag op school dus hij heeft in ieder geval de weg teruggevonden, maar aangezien hij met niemand praat zullen we waarschijnlijk nooit weten wat er nou met hem gebeurd is...).

Monaco was een belevenis. Zeker een bezoekje waard, een zeer interessante stad, maar tegelijkertijd enigszins buitenaards...Tenzij je een hoop geld hebt natuurlijk ;)

Xx